Το Μαυσωλείο του Αυγούστου



                                                                © gr.pinterest.com

Το μαυσωλείο του Αυγούστου (Mausoleo di Augusto) είναι το μνημειώδες ταφικό κτήριο  του πρώτου Ρωμαίου αυτοκράτορα, Οκταβιανού Αυγούστου και της οικογένειας του. Πρόκειται για ένα από τα πρώτα έργα που ξεκίνησε ο Αύγουστος στην πόλη της Ρώμης μετά τη νίκη του στη μάχη του Ακτίου το 31 π.Χ. Αποτελείται από ομόκεντρους δακτυλίους και περίβολο φυτευμένο με κυπαρίσσια. Ολόκληρη η δομή καλύφθηκε (πιθανώς, καθώς οι ανακατασκευές είναι βέβαιες στην καλύτερη περίπτωση) από μια κωνική στέγη και ένα τεράστιο χάλκινο άγαλμα του Αυγούστου. Το κτίσμα, κυκλικής κάτοψης, βρίσκεται στο Campus Martius (σημερινή Piazza Augusto Imperatore) στη Ρώμη της Ιταλίας, σε μικρή απόσταση από τον ποταμό Τίβερη και χρονολογείται περί το 28 π.Χ. 
Το μαυσωλείο του Αυγούστου, με 45 μ. ύψος και 90 μ. διάμετρο, ήταν στην πραγματικότητα ένα από τα πρώτα από τα πολλά μεγάλα οικοδομικά έργα που έγιναν υπό την εποχή του πρώτου αυτοκράτορα της Ρώμης. Όταν το μαυσωλείο ολοκληρώθηκε, ήταν το μεγαλύτερο ταφικό κτίσμα στο ρωμαϊκό κόσμο. Στο εσωτερικό του, είχαν ενταφιαστεί, εκτός από τον ίδιο τον Αύγουστο, και άλλα εξέχοντα μέλη της αυτοκρατορικής οικογένειας, συμπεριλαμβανομένων των δύο γιων του, ενώ αργότερα υπήρξε τελευταία κατοικία και άλλων αυτοκρατόρων, όπως ο Τιβέριος, ο Νέρων και ο Νέρβας.



© www.colosseumrometickets.com


Το Μαυσωλείο περιγράφεται από το Στράβωνα (63 π. Χ. - 23 μ. Χ.), ο οποίος το παρομοίασε με έναν τεράστιο τύμβο, περιτριγυρισμένο από δέντρα. Επίσης, αναφέρει ότι στην κορυφή του θόλου υπήρχε ένα χάλκινο άγαλμα του Αυγούστου. Το Μαυσωλείο επομένως είχε τη μορφή ενός κυκλικού κτηρίου με διάμετρο 300 ρωμαϊκά πόδια ή περίπου 89 μέτρα. Σήμερα, τα αρχιτεκτονικά κατάλοιπα διατηρούνται σε ύψος 30 μέτρων.

Το κτίριο κατασκευάστηκε με ασβεστόλιθο (τραβερτίνη) για τον πυρήνα της δομής και λευκό ασβεστόλιθο για την επένδυση. Τα εσωτερικά τοιχώματα είναι διατεταγμένα σε τρεις ομόκεντρους κύκλους και προσαρτώνται μέσω ημικυκλικών αντηρίδων στο εξωτερικό τοίχωμα για επιπλέον στήριξη. Αυτή η σύνθετη διάταξη σήμαινε ότι οι τέσσερις τοίχοι είχαν, συλλογικά, ένα εντυπωσιακό πάχος 25 μέτρων. Το μαυσωλείο είχε μόνο μία είσοδο που έβλεπε στο Πεδίο του Άρη και έδινε πρόσβαση μέσω ενός σύντομου διαδρόμου σε έναν διάδρομο εσωτερικού κύκλου που ήταν θολωτός. Αυτό το τοίχωμα του εσωτερικού κύκλου είχε δύο εισόδους τοποθετημένες δίπλα-δίπλα, οι οποίες έδιναν πρόσβαση σε έναν άλλο κυκλικό διάδρομο και στον μικρό εσωτερικό θάλαμο ταφής. Τα εσωτερικά τοιχώματα αυτού του θαλάμου είχαν τρεις ορθογώνιες εσοχές για την τοποθέτηση ταφικών τεφροδόχων.


© www.smithsonianmag.com


Με την ανέγερση αυτού του κτηρίου, ο Αύγουστος ίσως επιθυμούσε να ανταγωνιστεί τους τάφους  άλλων θρυλικών ηγεμόνων τηςαρχαιότητας, όπως του Βασιλιά Μαυσώλου της Καρίας στην Αλικαρνασσό και του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Αίγυπτο. Το ίδιο το σχήμα της δομής - ένα τεράστιο ανάχωμα - θυμίζει επίσης τους παραδοσιακούς τάφους της εποχής του Χαλκού, όπως εκείνοι στην Τροία, από όπου η οικογένεια Ιουλιανών ήρε την καταγωγήτης . Το μαυσωλείο σχεδιάστηκε για να φιλοξενεί μέλη αυτής της οικογένειας και εκείνοι που εντασσόταν σε αυτό περιλάμβαναν τον ανιψιό του Αυγούστου, Marcellus (πέθανε 23 π.Χ.), τον γαμπρό του, Marcus Agrippa (12 π.Χ.), τον Δρούσο τον Πρεσβύτερο, (9 π.Χ.) το Γάιο Ιούλιο Καίσαρα (44 π. Χ. ) και τον ίδιο τον αυτοκράτορα στα 14 μ. Χ.. 
Μετά το θάνατο του Αυγούστου τοποθετήθηκαν δύο χάλκινες πλάκες και στις δύο πλευρές της εισόδου του μαυσωλείου. Αυτά ήταν εγγεγραμμένα στα επιτεύγματα του αυτοκράτορα σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, στο Res Gestae του. Περίπου τον 4ο αιώνα μ.Χ., δύο κόκκινοι οβελίσκοι από γρανίτη του Assuan ανεγέρθηκαν σε κάθε πλευρά της εισόδου. Αυτά αργότερα μεταφέρθηκαν:  ο ένας βρίσκεται στην εκκλησία της S.Maria Maggiore στον Εσκουιλίνο λόφο και ο άλλος έχει ενσωματωθεί στο σιντριβάνι Horse στην Piazza del Quirinale.


© www.colosseumrometickets.com



Όπως και με πολλά άλλα ρωμαϊκά μνημεία, το Μαυσωλείο μετατράπηκε σε ένα φρούριο του Μεσαίωνα, το συγκεκριμένο από το clonna Colonna. Το φρούριο καταστράφηκε αργότερα το 1167 και πολλές από τις πέτρες, ειδικά οι μεγάλες εξωτερικές μπάρες τραβερτίνης, ανακυκλώθηκαν για χρήση αλλού. Φροντίζοντας ελαφρώς καλύτερα τον 16ο αιώνα CE, η οικογένεια Soderini έκανε την επίπεδη στέγη τώρα σε διακοσμητικό κήπο. Αυτό άλλαξε για άλλη μια φορά τον 18ο αιώνα CE σε μια αρένα ταυρομαχιών και, αργότερα, μια περιοχή για πράξεις τσίρκου. Τέλος, τα πρώτα

Ο 20ος αι. Μ.Χ. είδε το κτίριο να μετατρέπεται σε αίθουσα συναυλιών πριν το ενδιαφέρον για την αρχαία Ρώμη κατά τη διάρκεια της φασιστικής εποχής οδήγησε στην απομάκρυνση όλων των μεταγενέστερων προσθηκών. Σήμερα, το κατεστραμμένο κτίριο στρέφει μια κάπως πεντανόσχημη μορφή γεμάτου γρασίδι και κυπαρισσιές με κοφτερή εμφάνιση. με τα σταθερά εσωτερικά τείχη του, που τώρα υπονομεύουν την παλιά δόξα αυτού του κάποτε μεγάλου μνημείου της ρωμαϊκής ματαιοδοξίας.

Πηγές: 
www.ancient.eu
wikipedia.org

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

An important finding at Epidauros: a new temple discovered

Εικόνα
An unknown building of the 6th century BC has been discovered right next to the renowned Tholos, which is the most iconic building of Asclepius. According to Professor Vassilis Lamprinoudakis, head of the excavations at ancient Epidaurus, it is about "a sacred building - a forerunner of the Tholos, which was originally the site of Asclepius' worship". The Tholos of Epidauros, 4th c. BC ( © warwick.ac.uk) The building, discovered at a depth of 3 meters, has a rectangular plan and one side reaches five meters (the rest have not yet been excavated) while its height must have reached 2.8 meters. It also had a basement, 2.3 meters high with a corresponding area of ground floor and its floor was paved with small white pebbles while its walls were covered by red mortar. On the ground floor, there was also a pillar of wooden columns, as evidenced by the square stone bases on which they initially  rested. Reconstruction of the early Tholos of anc
Διαβάστε περισσότερα

Antigone (full movie with english subtitles) - starring Manos Katrakis, Irene Pappa et al.

Εικόνα
Antigone is an ancient tragedy of Sophocles, most likely presented in the Great Dionysia of 441 BC. Its subject comes from the ancient city Thebes, from which Sophocles drew material for two of his other tragedies, Oedipus Rex  and Oedipus at Colonos .  The fictional events of Antigone are later chronological than those of the two Oedipus-tragedies, but Antigone was introduced before them. Her subject is Antigone's attempt to bury the second of her two dead brothers, Polyneikes, despite Creon's (king of Thebes) contrary command, putting the honor of the gods and her brother's love above human laws. Antigone is Sophocles' second oldest surviving tragedy, after Ajax. The movie appeared on 22nd of January, 1961 and is remarkable for the accurate sceneries and the renown actors, such as Irene Papas, Manos Katrakis, Maro Kontou and others
Διαβάστε περισσότερα

JOHANN JOACHIM WINKELMANN (1717-1768)

Εικόνα
Johann Joachim Winkelmann, (December 9, 1717 - June 8, 1768) was a German theologian, librarian and art historian. He was born in 1717 in Stendal, Magdeburg, in northern Germany (then Prussia). His father was a shoemaker and his mother a weaver. In the history of archeology he is considered the father of classical archeology as an independent science, since he distinguished it from the literary sources and he made remarkable commentaries on the ancient Greek art. In 1755, Winkelmann published his first book titled "Thoughts on Imitation of Greek Painting and Sculpture" ( Gedanken über die Nachahmung der Griechischen Werke in der Malerei und Bildhauerkunst ). In this work, for the first time, his views on the superiority of ancient Greek art were expressed and he urged artists to learn from it and imitate it. The imitation, however, did not have to be mechanical, but creative in order to produce meaningful results. His phrase about the "noble simplicity and
Διαβάστε περισσότερα